CSV K1 bijna berserkt

Op zaterdag 3 februari speelde CSV K1 in de zesde ronde van KNSB klasse 2B tegen de Amsterdam Berserkers, een vriendenteam uit 020. Nu is mij gebleken dat niet iedereen bij CSV weet wat berserken is, dus daarom een ultrakorte toelichting. Berserken is een verschijnsel uit het online schaken (op lichess bijvoorbeeld), waarbij je voordat je je eerste zet doet, de helft van je bedenktijd opgeeft. Als je vervolgens toch wint, krijg je het dubbele aantal punten. Uit het voorgaande heeft de oplettende lezer waarschijnlijk ook wel geconcludeerd dat de gemiddelde leeftijd bij de tegenstanders wat lager lag dan bij ons.

Dat berserken niet alleen in online schaken mogelijk is, lieten zowel wij als de tegenstander bij deze wedstrijd zien. Het werd een interessant experiment.

Eerst waren wij aan de beurt. Rond tien uur ’s ochtends informeerde wedstrijdleider Rob voorzichtig in de app of wij eigenlijk wel wisten dat we om 14:00 begonnen i.p.v. het gebruikelijke 13:00. De speelzaal was immers niet eerder beschikbaar. Nou, dat wisten we niet. En onze tegenstanders ook niet, want ik had de teamleider uit Amsterdam netjes een week van te voren uitgenodigd, en gemeld dat er geen wijzigingen waren t.o.v. de competitiegids. Waarop onze voorzitter laconiek meldde, dat als de tegenstanders zouden vasthouden aan het oorspronkelijke tijdstip, wij een uur bedenktijd zouden moeten inleveren. Klinkt dat u bekend in de oren?

Gelukkig bleek de soep niet zo heet gegeten te worden. 14:00 was wel erg ruim bemeten: 13:30 ging met vereende krachten ook wel lukken, en onze tegenstanders hadden begrip voor de situatie, gingen akkoord met een half uurtje later starten, en werden daarvoor gecompenseerd door gratis koffie, thee en cake die Jessica spontaan had georganiseerd.

Toen was het de beurt aan de professionele Berserkers: zij bleken al bij voorbaat twee borden leeg te laten en ons zo een 2-0 voorsprong te gunnen. Dit terwijl ze op drie van de zes resterende borden géén ratingoverwicht hadden, wat best opmerkelijk is als je tien spelers van 2200+ op de ledenlijst hebt staan.

Samen met Léon had ik daarom geen partij en moest in mijn rol van teamleider uitgebreid aanschouwen hoe deze overtroef-berserk nog leek te werken ook. Na een uur of twee stonden we op geen enkel bord beter, en een uurtje later hadden de hoofdstedelingen de achterstand alweer weggewerkt.

Reinoud investeerde met zwart veel tijd in een pretentieloze opening van zijn tegenstander, om vervolgens net iets te ambitieus te reageren, en zo in een mindere stelling terecht te komen, waarna hij pardoes een toren weggaf. Ook Roels tegenstander bereikte met wit niets in de opening. Roel speelde snel en kordaat, maar miste wel een nog betere afwikkeling dan degene die hij koos. Die leidde tot een vervlakte stelling, maar zijn tegenstander wees een remiseaanbod af onder verwijzing naar de (berserk)score, en liet vervolgens een uitstekende eindspeltechniek zien, waardoor hij de partij alsnog wist te winnen.

Gelukkig was onze kopman Jeffrey als altijd stoïcijns onder al het berserkgedoe, en won gewoon, want Paul en Jessica konden het op bord 6 en 8 niet bolwerken tegen hun 2300+ tegenstanders en gingen roemloos ten onder.

Zo stonden we 4-3 achter (4-1 in gespeelde partijen), en waren we afhankelijk van Marks resultaat. Mark had zich laten move-orderen in de opening (boomers moeten die term maar even opzoeken) en zat na een zet of tien tegen een positionele ruïne aan te kijken tegen wederom een sterke tegenstander. Maar Mark bleef laconiek zetjes doen en zijn tegenstander ging steeds langer nadenken in een zoektocht naar een directe winst. Toen zijn tegenstander echt in tijdnood kwam, wist Mark de stelling te compliceren en af te wikkelen naar een eindspel met een pion meer. Dat had nog best een hoge remisemarge, maar Mark liet vervolgens zien dat niet alleen Berserkers over een goede eindspeltechniek beschikken, en won gedecideerd.

Zo werd het 4-4 en dat was eigenlijk wel een terechte uitslag voor deze knotsgekke middag. In onze even knotsgekke poule leverde dat een vierde plaats op, waarmee we drie ronden voor het einde nog kampioen kunnen worden, maar ook nog kunnen degraderen. Never a dull moment, of voor de wat ouderen onder ons: het kan nog alle kanten op!