Dit seizoen start CSV 4 in de poule 3B van de 3e klasse. Van het kampioensteam van vorig seizoen zijn nog maar 4 spelers over. De vaste eerste vier bordspelers zijn overgeplaatst naar een ander team of gestopt. Vooraf hebben we overwogen om met een viertal te gaan spelen, maar uiteindelijk zijn we toch voor het achttal gegaan. Aangevuld met Cees Groenendijk (allen de uitwedstrijden), Eduard (vorig jaar al een enkele keer ingevallen), Piet Verkamman (komt uit het 3e) en Menno Stigter, zijn we er misschien op gemiddelde rating iets op achteruit gegaan, maar dat wil niet zeggen dat we geen ambities mogen hebben.
Handhaving zou een net zo goed prestatie zijn als het kampioenschap van vorig seizoen, al voelt zo’n kampioenschap natuurlijk wel wat lekkerder.
Vol goede moed en met 2 invallers, Björn Hartog en Marco Tjepkema gingen we maandagavond op weg naar Ridderkerk. Marco mocht zijn oude plek van vorig seizoen op bord 1 innemen en Björn mocht het punt gaan veroveren op bord 7.
Marco had helaas zijn dag niet en blunderde al vroeg in de partij en verloor zijn Dame. Niets aan te doen en gezien de rating van zijn tegenstander was winst ook geen must: 0-1.
Ik zelf, op bord 3, had juist een superdag. Tegen een tegenstander met een rating van dik 1700 (ik heb net 1400), gelukkig wist ik dat niet vooraf, begon ik met een curieuze opening: d4. Dat op zich is niet zo vreemd, maar wel hoe dit tot stand kwam. Bij het indrukken van de klok, dacht mijn tegenstander dat mijn klok niet liep. Ik legde hem uit dat dat wel het geval was, maar vol ongeloof drukte hij de klok met beide toetsen een keer heen en weer, waardoor we allebei 15 extra kregen en de tijd nog steeds 1:30 aangaf. Hij bleef er bij dat de tijd naar 1:29 moest verspringen, maar na wat argumentatie van mijn kant legde hij zich erbij neer. Ik speelde mijn geplande eerste zet, dacht ik, want ik wilde c4 spelen. Zoals gezegd speelde ik d4, maar dat had ik nog niet door, mijn tegenstander antwoordde met Pf6 en toen ik Pc3 wilde spelen ontdekte ik pas dat ik door de commotie de verkeerde pion had gespeeld. Ik besloot onmiddellijk dat ik mijn tijd moest nemen. Gelukkig heb ik in het verleden vaak d4 gespeeld en door geconcentreerd te blijven lukte het mij om goed uit de opening te komen. Ik had wel een half uur meer tijd verbruikt, maar een pion meer en een licht positioneel voordeel, mocht ik niet klagen. Hij speelde niet secuur en na een zet of 25 stond de stelling er voor mij florissant voor en na een paar sterke zetten waarbij mijn torens konden verdubbelen en mijn Dame en Loper goed samenwerkten, kwam zijn stelling onder te groet druk te staan: 1-1.
Tja, Menno op bord 8, wat zal ik er over schrijven. Typisch gevalletje van een onderschatting van de jeugd. De valkuil was een trucje in de opening, wat hij uiteindelijk wel wist te pareren, maar niet zonder schade. Initieel in tijd, maar ook positioneel had de jongedame wel een voordeel. Na een kleine anderhalf uur had hij nog 18 minuten op de klok en stond inmiddels een loper en een toren achter. Na discreet aan Björn gevraagd te hebben of hij bij Richard wilde informeren of hij op mocht geven was het gedaan: 2-1 voor Ridderkerk.
Piet, op bord 6, heeft zijn partij geanalyseerd m.b.v. chess.com. Die geeft d.m.v. kleuren aan de zetten of deze goed zijn of minder goed of een blunder. Piet heeft zo’n drie vierde van de partij onder druk en gedrongen gestaan. Door slechte zetten of blunders van tegenstander heeft hij zich onder de druk kunnen uitspelen. Als je de analyse bekijkt, zie je dat Piet op alle fronten de mindere was volgens de statistieken. Maar statistieken bepalen niet wie er wint, zo is dat in elke sport, dus ook in het schaken. Zowel Piet als zijn tegenstander hebben in de slotfase een winnende matcombinatie gemist, maar Piet trok uiteindelijk aan het langste end en daarmee de stand weer in evenwicht: 2-2.
Nu ik zelf klaar was, had ik tijd om de andere borden te volgen. Björn had er zin in op bord 7 en wist de jongedame, die een iets hogere rating heet dan hijzelf, een punt afhandig te maken en daarmee de tussenstand in ons voordeel om te buigen: 2-3!
Aan bord 2 mocht Arjan Doorgeest (1446) het opnemen tegen Bas Kuyper, die met diens rating van 1745 voor een bij voorbaat verloren partij zou zorgen. Aldus geschiedde dan ook. In de eerste helft van de partij ging het nog aardig gelijk op, maar dhr. Kuyper wist een positioneel voordeel op te bouwen om een ware stoomwals via het centrum op touw te zetten. Dit resulteerde in een opgejaagde koning bij Arjan, noodgedwongen verlies van een loper in ruil voor een gevaarlijke pion en een voorbeeldige promotie van een pion van Kuyper. Verder doorspelen had geen zin, maar tot verbazing van Bas Kuyper had Arjan het wel onverwacht lang volgehouden. De stand was weer in evenwicht: 3-3.
Eduard en Jan waren op dat moment nog bezig in redelijk complexe stellingen. Voor beiden zag het er uit dat remise minimaal haalbaar was. Vooral Eduard mocht op meer hopen, gezien zijn materiële voordeel en goede positionering van zijn stukken.
Jan had het was zwaarder, maar ook bij hem leek het er op dat er met secuur spel mogelijkheden lagen. Op Bord 5, speelde hij met wit tegen Bart Weber. Hij opende agressief met een doorgeschoven c-pion. Vervolgens rokeerde hij vrij snel kort met het plan zijn damevleugel aan te vallen. Zwart pareert echter goed en richt zich na lange rokade op mijn koningsvleugel. Dat kost hem een pion. De partij kabbelt voort. Hij kwam er niet goed door op zijn gerokeerde koningsvleugel, terwijl zijn tegenstander zijn aanvalsstukken gericht op de zijne opeenstapelt. Vanaf halverwege de partij moest Jan zich beperken tot verdedigen. Dat lukt een hele tijd prima. Jan wist door af te ruilen een vrijpion te verkrijgen die hij probeerde door te drukken. Dat lukt … bijna, maar daar koop je weinig voor in schaak. Het is tenslotte niet meer te houden en om 23.:15 uur streek Jan de vlag: 4-3.
Eduard was inmiddels op voor mij onverklaarbare reden op achterstand gekomen in materieel opzicht, maar ook was hij het initiatief volledig kwijt en hoewel hij zijn stelling nog lang kon verdedigen, was het duidelijk dat het een kwestie van tijd was voordat de eerste, onnodige nederlaag van CSV 4 (in ruim een jaar!) een feit was.
Inmiddels zijn de andere partijen in de poule gespeeld en het lijkt er op dat we op basis van de rating van de andere teams weinig illusies mogen hebben op handhaving. Maar dat zijn slechts getalletjes en vorig seizoen is wel gebleken dat die weinig zeggen. Met de juiste spirit en indien nodig wat tactische omzettingen, zie ik nog zeker mogelijkheden…