Door Richard van de Velde
Met liefst drie invallers gingen we op donderdagavond 3 november op weg naar Schiedam. Jan van Dijk was in Italië aan het olijven plukken, Menno Schoonen had andere verplichtingen en André heeft aangegeven de uitwedstrijden niet te kunnen spelen. Vooraf heb ik getracht 2 partijen vooruit te laten spelen, maar Fianchetto “had hier geen trek in”. Ze hadden een vol clubgebouw met 2 thuiswedstrijden en we konden er niet meer bij blijkbaar. Jammer en een tikje onsportief aan gezien zij zelf de ronde er voor ook vooruit gespeeld hadden bij een uitwedstrijd. Op basis van de rating (ca. 200 punten verschil in ons nadeel) zou het logisch zijn geweest als we ons weinig illusie zouden maken op een gelijkspel, laat staan de winst. Echter ratingpunten zeggen niet alles, de jonge spelers in het team spelen veel beter dan hun rating doet vermoeden. Ik had zelf een heel goed voorgevoel over deze wedstrijd en heb dat in een 2 minuten peptalk vooraf gedeeld met mijn teamgenoten. Ik wilde zorgen dat iedereen lekker vrij in zijn hoofd er een mooie pot van zou maken.
Kort na de start was er bij zowel Björn als Richard wat discussie met de wedstrijdleider over de plek van de klok. Bij Richard werd de klok alsnog aan de andere kant gezet en Björn is in overleg op de andere plek gaan zitten en is het bord gedraaid. De vraag was wat de invloed hiervan zou zijn op het spel van beiden. Op bord 7 speelde invaller Jonathan met wit een mooie partij tegen Serge Fedorin met een rating van 1485 en had na een uur spelen gewoon brutaalweg het eerste punt binnengesleept! Blijkbaar had mijn peptalk effect gehad. Een goed begin is het halve werk, dacht ik. Maar al snel bleek dat Bas en Eduard er niet aan te pas kwamen deze avond. Bas blunderde in zijn partij tegen Piet Sodderland (1578) in een gezonde, gelijke stelling een dame weg en gaf toen logischerwijs op. Eduard speelde een Siciliaan tegen Bart v.d. Sloot met een rating van 1577. Op zet 20 besloot hij b4 te spelen om zijn witveldige loper wat lucht te geven. Helaas gaf dit zijn tegenstander precies een tempo om een aanval met zijn lopers op te zetten, waarbij zijn torens goed gepositioneerd stonden. Vijf zetten later was het over voor onze voorzitter en invaller.
Gelukkig stonden we er op de andere borden nog prima voor, maar alles was nog mogelijk. Björn kreeg een remiseaanbod van Cas Sodderland (1477) en met een stuk tegen een pion, wilde hij dit eigenlijk wel aannemen. Ik heb de beslissing bij hem gelaten en tot mijn verbazing speelde hij toch door. Dat was een goed besluit want zijn tegenstander maakte een fatale fout, waardoor de twee vrijpionnen van Björn niet meer te houden waren en de stand weer gelijk was: 2-2. Marco en Rick stonden er goed voor, in de partij van Arjan was nog onduidelijk wie voordeel had en Richard had een paard offer gespeeld wat niet direct voordeel opleverde. Een gelijkspel zou moeten lukken en misschien wel een kleine overwinning? Arjan met zwart op bord 4 had blijkbaar een hele complexe stelling weten te fabriceren, want zijn tegenstander ging door zijn vlag! Ongelofelijk eigenlijk met de huidige klok instellingen. Aan bord 4 ontwikkelde zich een rustige, gedegen maar verder weinig spectaculaire schaakpartij tussen Frank van Stijn (1568) en Arjan Doorgeest (1448). In de openingsfase werden er een paar stukken afgeruild op initiatief van wit, wat in een middenspel resulteerde, waarbij zowel wit als zwart weinig konden uitrichten en elkaar in een houtgreep hielden met situaties die over en weer goed te pareren waren en wederzijds weinig echt bedreigend. Wel kwam wit, die inmiddels wel een pionnetje voorstond, wat krap in zijn tijd te zitten. Met nog 1.29 minuut op de klok van wit te gaan vond Arjan het tijd voor een remiseaanbod, dat werd afgeslagen. Kort daarop verloor wit de pion die hij voorstond en viel zijn vlag. Arjan had toen nog slechts 1.39 minuut aan speeltijd over. Enigszins onbevredigend was de partij wel: op tijd winnen kan vrij armzalig zijn en het was typisch een partij die je lang en secuur kunt uitspelen om je eigen vaardigheden in eindspelen aan te scherpen. Maar met allebei nog een dame op het bord, 4 pionnen, een paard en twee torens was deze partij eigenlijk in het middenspel blijven hangen. Hoewel Arjan zijn overwinning duidelijk bagatelliseerde, denk ik dat hij zijn tegenstander gewoon moeite had met zijn tegenspel en dus is de overwinning in mijn ogen geheel terecht: 2-3.
Rick speelde op bord 1 met wit een hele goede partij tegen Gilles Deegeling (1565) en had op enig moment 2 pionnen voorsprong. Met nog zo’n 20 minuten tijd, moest hij nog wel zorgen het secuur uit te spelen. Op dat moment begon zijn tegenstander uitgebreid vragen te stellen aan Rick over zijn lage rating en hoe dat toch kon etc, nota bene in Rick zijn tijd! Ik zag dat Rick dit heel vervelend vond, maar ook dat hij het lastig vond er iets van te zeggen. Dus heb ik dhr. Deegeling vriendelijk doch nadrukkelijk gevraagd te stoppen met Rick uit zijn concentratie te halen. Daarop antwoordde hij gefrustreerd (denk ik) “Alsof dat nog lukt”. Mooi compliment voor Rick en nadat de rust terugkeerde aan bord 1 speelde Rick de partij professioneel uit: 2-4.
Marco speelde sterk (zoals hij de laatste tijd wel vaker) tegen Wim van Mullem op bord 3 (met 1615 hun speler met de hoogste rating). Hij begon gelijk sterk aan de partij en kwam met een ontwikkelingsvoordeel en het loperpaar uit de opening, wel had hij een inferieure pionnen structuur. Wit miste de c en e pion terwijl zwart alleen de c en d pion miste, de geïsoleerde d pion kon op termijn zwak worden dus moest wit zijn openingsvoordeel omzetten in een blijvend voordeel. Dit gebeurde vroeg in het middenspel toen zwart de druk wou verlichten met een a6 b5 manoeuvre om de c4 Loper te verjagen. In plaats van deze weg te spelen werd er het sterke Pxb5! gespeeld. Terug slaan met axb5 zou resulteren dat wit twee lichten stukken verloor in ruil voor een toren en twee pionnen en ook nog eens een vrije a en b pion overhield. Zwart besloot dus niet terug te slaan maar om verder te ontwikkelen. vanaf dat punt werd de zwarte stelling dusdanig zwakker dat uiteindelijk ook de a pion verloren ging en zwart moest verdedigen tegen twee verbonden vrijpionnen. Door middel van matdreiging en pogingen tot eeuwig schaak probeer zwart nog iets terug te doen, maar dit liep vast op de goed verdedigde rokade stelling. Op het punt dat de 1e vrij pion promoveerde gaf zwart op: 2-5.
Ondertussen was Richard op bord 2 zijn positionele voordeel van het paard offer vrijwel kwijt. Zijn sterke paard (gedekt door pion) op f4 was weliswaar een ‘pain in the ass’ voor tegenstander Fred van Gent (1562), maar door gedwongen ruil van de torens was hij zijn slagkracht op de 7e rij kwijt en kwam hij in een eindspel terecht met een pion voor een paard. Gelukkig was de uitslag van deze partij niet meer van waarde voor de totaalscore en dat bevrijdde hem van de druk. Met weinig tijd op de klok wist Richard de dames te ruilen en daardoor zijn eenzame pion op de A-lijn heel sterk te maken. Later vertelde Bas dat Richard de directe winst gemist had met een damezet op f2, maar dat kan hij niet meer nagaan, want hij is gestopt met noteren i.v.m. tijd. Enfin, de pion op de A-lijn moest worden geblokt door het paard van wit en daardoor had Richard een pion voordeel op de andere vleugel. In het verleden waren dit soort eindspelen voor Richard nog wel eens lastig, maar op deze mooie avond lukte alles en toen er mat in 2 op het bord verscheen (dreigende promotie) verzuchtte zijn tegenstander dat hij het nu wel geloofde: 2-6!!!
Een klinkende overwinning voor CSV 4, bovenaan in de stand met een punt meer dan de nummers 2 en 3! Rick en Richard op plek 1 en 2 bij de individuele ranglijst en excellerende jeugdige invallers, dit biedt volop perspectief voor een mooi vervolg en wie weet wat het aan het einde van de rit brengt. Mijn gevoel zegt dat we het wel eens ver kunnen gaan schoppen dit seizoen en deze avond heeft geleerd dat mijn voorgevoel serieus moet worden genomen…