Door Walter Vermeer
Maandag 24 oktober mochten Arjan T., Thomas, Jan B en ik de eer van CSV verdedigen door aan te treden tegen het RSB-bekerteam van Erasmus. Erasmus had gemiddeld 300 ratingpunten meer dan wij, dus gingen we er niet vanuit dat het een makkelijke avond voor ons zou worden.
Omdat we een playing captain hadden, was het helaas niet mogelijk om iemand een verslagje te laten schrijven, die alle partijen goed heeft kunnen volgen. Het wordt dus meer een verslagje van hoe ik het zelf heb beleefd. Ik wist op de avond ook nog niet dat ik van Eduard een stukje moest schrijven, dus excuses hiervoor.
Jan had mij (waarschijnlijk omdat ik in een aardige vorm steek) aan bord 1 gezet, waar ik het moest opnemen tegen Wim Westerveld. Gelukkig voor mij hadden we wit geloot en dit gaf me de mogelijkheid om een gambietje te spelen, waardoor het geen strategisch gevecht werd (dat loopt tegen een veel sterkere speler dan ik ben meestal slecht af).
Terwijl ik al redelijk snel behoorlijk wat compensatie had tegen de geofferde pion (aktieve stukken, ruimteoverwicht) zag ik Arjan naast me het moeilijk hebben tegen een andere crack, Andrzej Pietrow. Normaal gesproken heeft het gezucht en gesteun van Arjan weinig te betekenen, maar dit keer had ik het met hem te doen, want Andrzej legde de zwaktes in Arjans stelling genadeloos bloot.
Iets verder van mij vandaan had Thomas zijn geliefde 1.b4 gespeeld tegen Marvin Dekker. Uit het verslag van Erasmus blijkt dat Marvin net als Thomas niet vies is van een chaotisch potje, dus daar ontspon zich al snel een tafereel dat vanaf mijn plek niet goed te volgen was. Thomas had op een gegeven moment materiaalvoordeel, maar moest alle zeilen bij zetten om de counter van Marvin te pareren.
Ver van mij vandaan aan bord 4 zat captain Jan. Hij speelde met zwart tegen Olivier Vrolijk (mager ratinkje van 1976). Ik heb weinig van de partij gezien, maar zag wel dat Jan in de beginfase zo actief mogelijk speelde en een pion won, dus dat was knap.
Op mijn bord gebeurde er op een gegeven moment iets bijzonders. Ik dacht een loper weg te hebben geblunderd en aan Wims houding merkte ik dat hij er ook zo over dacht. Nadat hij zijn zet had gedaan voelde ik mij bepaald niet op mijn gemak en dacht al aan opgeven. Terwijl ik zat te turen of er nog een greintje compensatie voor de loper zou resten, zag ik Wims houding veranderen en verzonk hij in gepeins. Omdat ik dat nogal vreemd vond spoorde ik mijzelf aan om toch nog eens goed te zoeken en prompt vond ik de weerlegging van zijn zet (zie het diagram met commentaar hieronder), die mij in plaats van stukverlies pionwinst bleek op te leveren. Deze aparte wending in de partij bleek uiteindelijk ook beslissend, want Wim deed daarna een paar mindere zetten waarvan ik profiteerde zodat ik de partij won.
Terwijl ik worstelde en boven kwam, zag ik dat Arjan zijn uiterste best deed om onder de druk van Andrzej uit te komen. Met actieve damezetten probeerde Arjan er een remise uit te slepen, maar helaas voor hem lukte dit niet.
Hoe Thomas en Jan`s partijen ongeveer precies verder verliepen weet ik niet. Toen de stofwolken boven deze borden waren opgetrokken, bleek wel dat Thomas knap remise had gespeeld en Jan helaas had verloren.
Per saldo dus een nipt verlies van 2 1/2- 1 ½, een resultaat waarvoor we ons bepaald niet hoeven te schamen. Leuk detail: Léo de Jager, voormalig jeugdleider en captain van onze landskampioensjeugdteams, voormalig clubkampioen etc. etc. bleek sinds kort intern bij Erasmus te spelen, dus dat was een leuk weerzien. Ook Ton speelt trouwens intern bij Erasmus en was aandachtig toeschouwer.
Hieronder volgt nog mijn potje: