De strijd is gestreden en Rokado trok ten slotte aan het langste eind. Beide teams waren op volle sterkte en vochten voor wat ze waard waren. Vorig jaar was al halverwege de competitie duidelijk dat Rokado zou promoveren en eindigde CSV op 3 matchpunten als tweede. Uiteindelijk promoveerde ook CSV 1 naar de KNSB en bleek dat we Rokado dit jaar opnieuw zouden tegenkomen en wel in de laatste ronde. Inmiddels hadden beide ploegen zich dit seizoen opgewerkt naar de plaatsen 1 en 2. Daarmee werd die laatste wedstrijd een finale om het kampioenschap!
Zaterdag 23 april verzamelden de Capelse spelers zich vanaf 12 uur in “Het Wapen van Nieuw-Beijerland” voor koffie met appeltaart. Deze vorm van team building werkt verbroederend en geeft een stevige basis aan de team spirit voor nu en voor later. Vol goede moed togen we tegen 13 uur naar Dorpshuis “De Swaensvoet”. Daar werden we gastvrij ontvangen door het team van Rokado, dat ook zeer op winst belust leek. Hoewel ik vooraf overtuigd was dat we de winst zouden pakken, moest ik daar al snel op terugkomen. De opening aan teveel borden liep niet naar wens. Met name aan de borden 3, 4 en 5 zag het er niet goed uit, terwijl er niet genoeg compensatie leek op de overige borden. In het middenspel leek CSV terug te komen en gloorde er eventjes een kleine overwinning. In de eindspelfase dreigde 4-4 het maximaal haalbare voor CSV te zullen worden. In dat geval zou Goes promoveren en daar waren beide teams niet mee gebaat. Er moesten dus risico’s genomen worden en er moest dus op winst gespeeld worden. Daarbij bleek Rokado behendiger en konden we onze tegenstanders feliciteren met het kampioenschap en de promotie naar de 2e klasse van de KNSB. Dit keer eindigden we met 2 matchpunten minder als derde. Op zich is dat een resultaat dat er zijn mag en werd CSV 1 na Rokado de beste promovendus in de derde klasse. Een resultaat waar we zeker na het slechte begin niet meer op durfden rekenen! Maar nu dan het verslag in detail van de wedstrijd.
De eerste beslissing viel aan bord 4 waar Ka Chun met zwart speelde tegen Hans van der Linden (2110). Ka Chun kreeg voor hem onverwacht een gevaarlijke aanval over zich heen met h4 en g4. De omstanders beoordeelden Pa6 als een grafzet. Wellicht had hij het stukoffer na h4 toch moeten aannemen. Nu bleek er geen houden meer aan met de aanval over de h-lijn en daarmee werd het om 15.30 uur al 1-0. Gelukkig kon Jan Peter met wit aan bord 7 wat terugdoen tegen Han Westenberg (2035). JP bracht zijn a-pion ver naar voren en bij de schermutselingen in de linkerbovenhoek was er plotseling een combinatie mogelijk die een T opleverde en toen was het weer gelijk om 16 uur: 1-1. Aan bord 5 kwam Roel met wit in problemen tegen Rick Ensering (2050). Wit had dubbelpionnen op de b- en d-lijn, een niet ontwikkelde koningsvleugel en een K in het centrum. Toen wit een pion ging verliezen leek het einde verhaal, maar Roel rechtte zijn rug en profiteerde van enkele mindere zetten en kwam er met een blauw oog vanaf en daarmee werd het om 16.25 uur: 1,5-1,5. Het zag er toen al geruime tijd zeer zorgelijk uit aan bord 3 waar Richard met wit speelde tegen Wilbert Surewaard (2090). Na een rustige opening resulteerde een zo op het eerste oog gelijke stand. In het middenspel ging het echter mis. Richard kwam slecht te staan en moest een kwaliteit geven en om 16.25 uur was er geen houden meer aan: 2,5-1,5. Inmiddels was aan bord 1 Stefan met wit spelend tegen Rex van Dijken (2047) weer bezig met een magistrale aanval. Wit speelde in de opening g4, gevolgd door g5 en h4. Ook nu weer snapten de toeschouwers er niets van. Wit rokeerde lang en de zwarte K kwam niet goed weg uit het centrum. Wit kreeg steeds meer de overhand, won een stuk en maakte het met een mataanval fraai af en daarmee was het om 16.45 uur weer gelijk 2,5-2,5 en dat alles onder het toeziend oog van 4 supporters: Frieda en 3 kids. Let wel Stefan scoorde 8 uit 9 met een TPR van 2373 en kwam daarmee virtueel op een FIDE-rating van boven de 2300 en kan zich nu opmaken voor het aanvragen van de titel FM (Fidemeester).
De vraag was nu hoe we uit de overige 3 partijen nog 2 punten konden halen. Mijn eerste indruk was dat het bereiken van meer dan 1,5 punt een zeer zware opgaaf zou worden en alleen kon worden bereikt als er op winst zou worden gespeeld. Dat gold natuurlijk ook voor Rokado. Wat is dan wijsheid? Er op gokken dat de tegenstander risico’s neemt of ze zelf nemen? Mark speelde aan bord 6 met zwart tegen Sander Boogaard (1966) die na een verblijf in het buitenland dit seizoen voor het eerst aanschoof. Mark speelde een agressieve opening, maar halverwege de wedstrijd leek hij daarmee weinig te hebben bereikt. Hij ging na overleg met de teamleider vooralsnog remise door eeuwig schaak uit de weg, maar het resterende eindspel van T+2pi aan weerszijden bleek toch niet meer op te leveren dan remise en daarmee was het om 17.20 uur 3-3 en zag het er somber voor ons uit.
Reinoud kwam aan bord 8 spelend met zwart tegen Ben Boog (2063) na een rustige opbouw in een gelijke stelling. In het middenspel leek Reinoud beter te staan en won een pion. Het was echter moeilijk om een winstplan te bedenken. Of het teruggeven van de pion de kans op winst vergrootte, werd aan de zijlijn betwijfeld. Het leek er op dat Reinoud goed gegokt had en dat er kans op winst was, maar in de tijdnoodfase ging het toch mis en daarmee werd het om 18.13 uur 4-3 en was het gedaan met de titelaspiraties. Aan bord 2 zwoegde Léon met zwart tegen Matthias Oomens (2166). Het was een zeer onoverzichtelijke partij met waarschijnlijk aan beide zijden kansen. Na de nodige schermutselingen waarbij soms meerdere stukken instonden, resteerde na een grote afruil een eindspel met aan beide zijden T+4pi. Matthias kon doorbreken waarna een eindspel van D-T ontstond wat Léon niet kon houden en daarmee werd het om 18.30 uur 5-3.
We lieten de kater achter in de Swaensvoet en keerden terug naar “Het Wapen” waar we genoten van het uitzicht over het Spui, het jachthaventje, de ondergaande zon en een heerlijke driegangenmaaltijd. Daar werden de plannen voor volgend seizoen gesmeed onder het toeziend oog van onze voorzitter. Diegenen die een uitstekend seizoen hadden zoals Stefan, Mark en Roel willen dat volgend seizoen minstens evenaren en zij die in meerdere of mindere mate ontevreden zijn over hun prestaties, hebben zich voorgenomen dat meer dan goed te maken. Met deze intentie wordt het volgend jaar voor onze tegenstanders nog uitkijken. Rest nog onze trouwe supporters te danken: Bas, Harry, Walter, Jaap + partner, Jan ten Brinke en Eduard. Hun steun deed het team goed!